Rodzaje bojlerów poziomych
Wymienniki ciepłej wody użytkowej zwane potocznie bojlerami od dziesięcioleci zapewniają ludziom komfort c.w.u. Na przestrzeni wielu lat ich konstrukcje ulegały ciągłym modyfikacjom i udoskonaleniom. Dzięki temu zwykłe zasobniki zostały zastąpione nowoczesnymi wymiennikami z podwójną wężownicą oraz wymiennikami z jeszcze większa powierzchnią wymiany ciepła czyli zasobnikami dwupłaszczowymi.
Zasadniczo możemy podzielić wymienniki na wymienniki poziome wiszące oraz wymienniki pionowe. W przypadku wymienników pionowych można dokonać kolejnego podziału na stojące i wiszące.
Jeśli chodzi o wymienniki poziome należy je usystematyzować wg rodzaju konstrukcji, rodzaju zabezpieczenia antykorozyjnego oraz materiału zastosowanego do izolacji termicznej.
Można je zatem podzielić na:
Wymienniki na podkowę są skonstruowane w taki sposób że całą pojemność zasobnika wypełnia woda kotłowa. Dlatego też woda znajdująca się w nich nie nadaje się do spożycia. Tego typu rozwiązania stosowane są zazwyczaj w połączeniu z tzw. piecokuchniami czyli piecami kuchennymi posiadającymi płaszcz wodny. Są jednak wypierane stopniowo z rynku przez nowsze konstrukcje.
Kolejne chronologicznie plasują się zasobniki z wbudowaną pojedynczą wężownica w kształcie litery U. Dzięki takiemu rozwiązaniu wystąpiła możliwość odseparowania wody kotłowej od wody użytkowej. Minusem takiej konstrukcji jest jednak stosunkowo niewielka powierzchnia wymiany ciepła jaką zapewnia wężownica w tym kształcie. Zasobniki o większych pojemnościach wygrzewają się jednak dość długo. W większości z nich można zastosować dodatkowe źródło ciepła w postaci grzałki elektrycznej montowanej w mufkę lub kołnierz znajdujące się na froncie zasobnika. Dobitnie przedstawia to poniższy przekrój:
Pewną innowacją charakteryzują się zasobniki z tzw. podwójna wężownicą. Często pojęcie to jest mylone i określane są tą nazwą zbiorniki wyposażone w dwie niezależne wężownice do których można podłączyć dwa źródła ciepła. W przypadku bojlerów z podwójną wężownicą podłączyć można tylko jeden kocioł lub jeden kominek. Powierzchnia wężownicy jest nieco większa niż w przypadku zasobników z wężownica U lecz znacząco mniejsza w przypadku porównania jej z tą w zasobnikach dwupłaszczowych. Podobnie jak w przypadku dwóch powyższych modeli zasobniki najczęściej mają możliwość podłączenia elektrycznej grzałki dzięki której można użytkować zasobnik poza sezonem grzewczym.
Największa powierzchnią wymiany ciepła mogą poszczycić się zasobniki dwupłaszczowe. W tych rozwiązaniach konstrukcyjnych zewnętrzny płaszcz wypełniony jest wodą kotłową z instalacji c.o. i całą swą powierzchnią ogrzewa płaszcz wewnętrzny wypełniony wodą użytkową. Dobitnie przedstawia to poniższy schematyczny przekrój. Istnieje oczywiście możliwość zastosowania grzałki elektrycznej.
Wszystkie wyżej opisane zasobniki występują w wersjach z dodatkową mufką dzięki której można zastosować tzw. cyrkulację ciepłej wody użytkowej. Takie rozwiązanie eliminuje konieczność odpuszczenia zimnej wody z baterii gdyż ciepła woda krąży w instalacji i dociera do wszystkich odbiorców błyskawicznie.
Ich montaż jest banalnie łatwy a do powieszenia na ścianie która powinna mieć odpowiednia nośność należy zastosować specjalne wsporniki.
Kolejny podział to podział ze względu na zastosowane zabezpieczeni antykorozyjne. Możemy zatem wyszczególnić:
Wymienniki stalowe są przeznaczone do produkcji wody użytkowej wykorzystywanej do celów innych niż spożywcze. Tego typu rozwiązania są stosowane coraz rzadziej. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku wymienników ocynkowanych.
Obecnie większość rynku przejęły zasobniki c.w.u. zabezpieczone antykorozyjnie za pomocą emalii. Jest to najczęściej emalia ceramiczna wypalana w wysokiej temperaturze. Dodatkowym zabezpieczeniem jest w takich przypadkach zazwyczaj anoda magnezowa którą trzeba regularnie wymieniać. Terminy wymian anod są jasno określone w kartach gwarancyjnych i zazwyczaj wynoszą ok. 12 miesięcy.
Alternatywą dla takiego rozwiązania jest stosowana przez niektórych producentów tzw. żywica - fachowo epidian spożywczy. Zastosowanie takiej powłoki pozwala na wyeliminowanie konieczności stosowania anody magnezowej. Z reguły zasobniki tego typu są droższe od wymienników emaliowanych ale różnica w cenie jest niwelowana jeś w okresie użytkowania bojlera nie trzeba wymieniać anody.
Całkiem niedawno na rynek wprowadzone zostały zasobniki c.w.u. wykonane ze stali nierdzewnej. Ich cena jest co najmniej dwukrotnie wyższa niż zasobników emaliowanych lub tych pokrytych epidianem. Idzie z tym jednak w parze bardzo wysoka jakość wykonania co zawsze jest potwierdzone o wiele dłuższym okresem gwarancji.
Wymienniki c.w.u. można również podzielić ze względu na zastosowaną na nich izolację termiczną na:
Spośród tych wszystkich rodzajów izolacji najlepszymi właściwościami termoizolacyjnymi charakteryzują się wymienniki ocieplone pianką poliuretanową. Dzięki zastosowaniu takiego materiału temperatura wody użytkowej po jej wcześniejszym podgrzaniu utrzymuje się na przyzwoitym poziomie nawet do 24 godzin.
W związku z mnogością rozwiązań konstrukcyjnych na rynku bez problemu znaleźć można zasobnik c.w.u. odpowiadający naszym wymaganiom. W zależności od zastosowanych rozwiązań technologicznych zasobniki charakteryzują się większa lub mniejsza powierzchnią wymiany ciepła a co za tym idzie szybciej lub wolniej wygrzewają wodę użytkową, utrzymują wysoką temperaturę nawet przez kilkanaście godzin a przede wszystkim dzięki zastosowaniu zabezpieczeń antykorozyjnych i materiałów wysokiej jakości mogą służyć potencjalnym użytkownikom grubo ponad 10 lat.
Zasadniczo możemy podzielić wymienniki na wymienniki poziome wiszące oraz wymienniki pionowe. W przypadku wymienników pionowych można dokonać kolejnego podziału na stojące i wiszące.
Jeśli chodzi o wymienniki poziome należy je usystematyzować wg rodzaju konstrukcji, rodzaju zabezpieczenia antykorozyjnego oraz materiału zastosowanego do izolacji termicznej.
Można je zatem podzielić na:
- wymienniki na podkowę,
- wymienniki z pojedynczą wężownicą w kształcie litery U,
- wymienniki z podwójną wężownicą,
- wymienniki dwupłaszczowe.
Wymienniki na podkowę są skonstruowane w taki sposób że całą pojemność zasobnika wypełnia woda kotłowa. Dlatego też woda znajdująca się w nich nie nadaje się do spożycia. Tego typu rozwiązania stosowane są zazwyczaj w połączeniu z tzw. piecokuchniami czyli piecami kuchennymi posiadającymi płaszcz wodny. Są jednak wypierane stopniowo z rynku przez nowsze konstrukcje.
Kolejne chronologicznie plasują się zasobniki z wbudowaną pojedynczą wężownica w kształcie litery U. Dzięki takiemu rozwiązaniu wystąpiła możliwość odseparowania wody kotłowej od wody użytkowej. Minusem takiej konstrukcji jest jednak stosunkowo niewielka powierzchnia wymiany ciepła jaką zapewnia wężownica w tym kształcie. Zasobniki o większych pojemnościach wygrzewają się jednak dość długo. W większości z nich można zastosować dodatkowe źródło ciepła w postaci grzałki elektrycznej montowanej w mufkę lub kołnierz znajdujące się na froncie zasobnika. Dobitnie przedstawia to poniższy przekrój:
Pewną innowacją charakteryzują się zasobniki z tzw. podwójna wężownicą. Często pojęcie to jest mylone i określane są tą nazwą zbiorniki wyposażone w dwie niezależne wężownice do których można podłączyć dwa źródła ciepła. W przypadku bojlerów z podwójną wężownicą podłączyć można tylko jeden kocioł lub jeden kominek. Powierzchnia wężownicy jest nieco większa niż w przypadku zasobników z wężownica U lecz znacząco mniejsza w przypadku porównania jej z tą w zasobnikach dwupłaszczowych. Podobnie jak w przypadku dwóch powyższych modeli zasobniki najczęściej mają możliwość podłączenia elektrycznej grzałki dzięki której można użytkować zasobnik poza sezonem grzewczym.
Największa powierzchnią wymiany ciepła mogą poszczycić się zasobniki dwupłaszczowe. W tych rozwiązaniach konstrukcyjnych zewnętrzny płaszcz wypełniony jest wodą kotłową z instalacji c.o. i całą swą powierzchnią ogrzewa płaszcz wewnętrzny wypełniony wodą użytkową. Dobitnie przedstawia to poniższy schematyczny przekrój. Istnieje oczywiście możliwość zastosowania grzałki elektrycznej.
Wszystkie wyżej opisane zasobniki występują w wersjach z dodatkową mufką dzięki której można zastosować tzw. cyrkulację ciepłej wody użytkowej. Takie rozwiązanie eliminuje konieczność odpuszczenia zimnej wody z baterii gdyż ciepła woda krąży w instalacji i dociera do wszystkich odbiorców błyskawicznie.
Ich montaż jest banalnie łatwy a do powieszenia na ścianie która powinna mieć odpowiednia nośność należy zastosować specjalne wsporniki.
Kolejny podział to podział ze względu na zastosowane zabezpieczeni antykorozyjne. Możemy zatem wyszczególnić:
- wymienniki stalowe (ze stali czarnej)
- wymienniki ocynkowane
- wymienniki emaliowane z zamontowaną anoda magnezową
- wymienniki pokryte żywicą
- wymienniki wykonane ze stali nierdzewnej.
Wymienniki stalowe są przeznaczone do produkcji wody użytkowej wykorzystywanej do celów innych niż spożywcze. Tego typu rozwiązania są stosowane coraz rzadziej. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku wymienników ocynkowanych.
Obecnie większość rynku przejęły zasobniki c.w.u. zabezpieczone antykorozyjnie za pomocą emalii. Jest to najczęściej emalia ceramiczna wypalana w wysokiej temperaturze. Dodatkowym zabezpieczeniem jest w takich przypadkach zazwyczaj anoda magnezowa którą trzeba regularnie wymieniać. Terminy wymian anod są jasno określone w kartach gwarancyjnych i zazwyczaj wynoszą ok. 12 miesięcy.
Alternatywą dla takiego rozwiązania jest stosowana przez niektórych producentów tzw. żywica - fachowo epidian spożywczy. Zastosowanie takiej powłoki pozwala na wyeliminowanie konieczności stosowania anody magnezowej. Z reguły zasobniki tego typu są droższe od wymienników emaliowanych ale różnica w cenie jest niwelowana jeś w okresie użytkowania bojlera nie trzeba wymieniać anody.
Całkiem niedawno na rynek wprowadzone zostały zasobniki c.w.u. wykonane ze stali nierdzewnej. Ich cena jest co najmniej dwukrotnie wyższa niż zasobników emaliowanych lub tych pokrytych epidianem. Idzie z tym jednak w parze bardzo wysoka jakość wykonania co zawsze jest potwierdzone o wiele dłuższym okresem gwarancji.
Wymienniki c.w.u. można również podzielić ze względu na zastosowaną na nich izolację termiczną na:
- wymienniki nieizolowane,
- wymienniki izolowane piankami polietylenowymi,
- wymienniki izolowane polistyrenem,
- wymienniki izolowane miękkimi gąbkami poliuretanowymi,
- wymienniki izolowane pianką poliuretanową.
Spośród tych wszystkich rodzajów izolacji najlepszymi właściwościami termoizolacyjnymi charakteryzują się wymienniki ocieplone pianką poliuretanową. Dzięki zastosowaniu takiego materiału temperatura wody użytkowej po jej wcześniejszym podgrzaniu utrzymuje się na przyzwoitym poziomie nawet do 24 godzin.
W związku z mnogością rozwiązań konstrukcyjnych na rynku bez problemu znaleźć można zasobnik c.w.u. odpowiadający naszym wymaganiom. W zależności od zastosowanych rozwiązań technologicznych zasobniki charakteryzują się większa lub mniejsza powierzchnią wymiany ciepła a co za tym idzie szybciej lub wolniej wygrzewają wodę użytkową, utrzymują wysoką temperaturę nawet przez kilkanaście godzin a przede wszystkim dzięki zastosowaniu zabezpieczeń antykorozyjnych i materiałów wysokiej jakości mogą służyć potencjalnym użytkownikom grubo ponad 10 lat.
